लवणतेच्या अनुलंब वितरणाबद्दल खालीलपैकी कोणते विधान योग्य आहे?

योग्य उत्तर हा पर्याय 2 आहे, म्हणजेच समुद्राच्या पाण्याच्या वाढत्या लवणतेमुळे त्याची घनता वाढते.

• लवणता ही संज्ञा समुद्राच्या पाण्यात विरघळलेल्या क्षारांची एकूण सामग्री परिभाषित करण्यासाठी वापरली जाते.
• त्याची गणना समुद्राच्या पाण्यात 1000 ग्रॅम (1 किलो) पाण्यामध्ये विरघळलेल्या क्षाराचे (ग्रॅममध्ये) प्रमाण म्हणून केली जाते.
• हे सहसा प्रति हजार भाग किंवा पीपीटी भाग म्हणून व्यक्त केले जाते.
• समुद्राच्या खोलीतील पाण्याची लवणता आणि त्याची घनता यांच्यातील संबंध खालीलप्रमाणे आहेः

• लवणता खोलीसह बदलते, परंतु ते बदलण्याची पद्धत समुद्राच्या स्थानावर अवलंबून असते. म्हणूनच, पर्याय 1 योग्य नाही.
• बर्फाचे पाणी किंवा वाष्पीभवन किंवा किंवा नद्यांमधून पाण्याचा विसर्गा कमी झाल्यामुळे पृष्ठभागावरील लवणता बदलते.
• समुद्राच्या खोलीतील पाण्याची लवणता खूपच निश्चित असते, कारण त्यातून पाणी जाण्याचा मार्ग नाही किंवा क्षार 'मिसळलेले असते' म्हणूनच, पर्याय 3 योग्य नाही.
• कमी लवणतेचे पाणी हे जास्त लवणतेच्या पाण्यावर असते. 
• लवणता सर्वसाधारणपणे खोलीसह वाढते आणि हॅलोक्लाइन नावाचा एक वेगळा झोन आहे जेथे लवणता झपाट्याने वाढते.
• इतर घटक स्थिर असल्याने, समुद्राच्या पाण्याच्या वाढत्या लवणतेमुळे त्याची घनता वाढते. म्हणूनच, पर्याय 2 योग्य आहे.