'ज्ञान' म्हणजे विद्यार्थ्यांमध्ये प्रामुख्याने आधीपासूनच असलेली अर्थ लावण्याची क्षमता, असे ज्या शिक्षकांना वाटते, अशा शिक्षकांचा सामान्यत: ________ वर अधिक जोर देण्याकडे कल असतो.

विद्यार्थ्यांच्या आवश्यकतेनुसार शिक्षक वेगवेगळ्या अध्यापन पद्धती वापरतात. एक  अध्यापन पद्धत निवडण्यासाठी, शिक्षक त्यांच्या क्षमतेच्या (क्षमता-आधारित गट) आधारे विद्यार्थ्यांचे वर्गीकरण करू शकतात किंवा विषयांच्या अनुकूलतेच्या आधारावर ते निवडू शकतात. दिलेल्या प्रश्नात, "ज्ञान म्हणजे विद्यार्थ्यांमध्ये प्रामुख्याने आधीपासूनच असलेली अर्थ लावण्याची क्षमता, असे ज्या शिक्षकांना वाटते, असे शिक्षक विद्यार्थी-केंद्रित अध्यापन पद्धतीचा अवलंब करेल."

विद्यार्थी-केंद्रित अध्यापन पद्धत

• ही अशी पद्धत आहे जी मुलांच्या अनुभवांना आणि गरजा यांना प्राथमिकता देते आणि मुलांना कार्य किंवा वर्गातील उपक्रम करण्यास त्यांची अध्ययनाची  रणनीती वाढविण्यासाठी भरपूर संधी प्रदान करते.
• शिक्षकापासून विद्यार्थ्याकडे सूचनांचे लक्ष केंद्रीत करते
• लवचिक अभ्यासक्रम
• अध्यापनाच्या विविध पद्धती
• विविध शिक्षण अनुभव/कामे/उपक्रम
• वेगवेगळ्या अध्ययन वेळ
• मुलांच्या प्रगतीचे मूल्यांकन करण्याच्या विविध पद्धती
• शिक्षकाच्या अनुपस्थितीत विद्यार्थी स्वयं-अभ्यास करू शकतो.
• विद्यार्थी-केंद्रित पद्धतींची उदाहरणे म्हणजेच चर्चा, आनुवंशिक पद्धत, प्रकल्प पद्धत इ.

चर्चा आणि वाटाघाटी:

• विद्यार्थ्यांमधील परस्परसंवादी कौशल्ये वाढविण्यासाठी सहभागींमध्ये थीम आधारित संवाद.
• हे एखाद्या विशिष्ट विषयावरील गटाच्या व्यक्तींमध्ये विचारांच्या देवाणघेवाणीस प्रोत्साहित करते.
• हे नेतृत्वहीन चर्चा म्हणूनही ओळखले जाते.
• अभ्यासाच्या अंतर्गत एखाद्या विषयामध्ये किंवा समस्येमध्ये गुंतलेल्या संबंधांचा विचारपूर्वक विचार म्हणून या चर्चेचे वर्णन केले गेले आहे.
• विद्यार्थ्यांना समस्येच्या निराकरणासाठी त्यांची विचारसरणी निर्देशित करण्यास आणि त्यांच्या अनुभवांचा उपयोग स्पष्टीकरण व अध्ययनाच्या  समाकलनासाठी प्रोत्साहित करते.
• अध्यापनाची चर्चा करण्याची पद्धत ही शिक्षक आणि विद्यार्थ्यांची अडचण स्पष्ट करण्यासाठी सामूहिक क्रिया आहे आणि त्याचे निराकरण करण्याचा प्रयत्न करतो.
• ऐकणे, विचार करणे तसेच विद्यार्थ्यांची बोलण्याची क्षमता यासह रचनात्मक प्रक्रिया देखील याचे वर्णन केले आहे.

म्हणून, 'ज्ञान' म्हणजे विद्यार्थ्यांमध्ये प्रामुख्याने आधीपासूनच असलेली अर्थ लावण्याची क्षमता, असे ज्या शिक्षकांना वाटते, अशा शिक्षकांचा सामान्यत: चर्चा आणि वाटाघाटीवर अधिक जोर देण्याकडे कल असतो.